"Kids Save Lives"

Την Τρίτη 4 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί στο σχολείο μας, σε συνεργασία με το σύλλογο γονέων και το δημοτικό σχολείο Νέας Απολλωνίας, το "Kids Save Lives".  Είναι ένα πρόγραμμα που μαθαίνει τους μαθητές μας, να δίνουν πρώτες βοήθειες και πιθανώς αν χρειαστεί να σώσουν μια ζωή.

Τα τελευταία χρόνια οι μαθητές του σχολείου μας, μέσω διαφόρων προγραμμάτων, μαθαίνουν να καλούν βοήθεια και να παρέχουν τις πρώτες βοήθειες, που πολλές φορές είναι καθοριστικές για να σωθεί μία ζωή.

ΩΡΟΛΟΓΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα διαρκεί 4 ώρες, συνήθως 09:00-13:00.

Αποτελείται από 3 τμήματα, που καλύπτουν την θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση όλων των μαθητών και εκπαιδευτικών που θα συμμετέχουν στο πρόγραμμα, τα οποία χωρίζονται από δύο 30λεπτα διαλείμματα [το πρόγραμμα και τα διαλείμματα θα τρέχουν ανεξάρτητα από το πρόγραμμα του υπόλοιπου σχολείου].

Δείτε παρακάτω το ωρολόγιο πρόγραμμα  όπως έχει σχεδιαστεί:

Δραστηριότητα	Εκπαιδευτές
προετοιμασία χώρου, υλικών, επιδείξεων §  άφιξη εκπαιδευτών στον χώρο 45 - 60 λεπτά πριν την έναρξη §  άφιξη μαθητών/εκπαιδευτικών στον χώρο 10 λεπτά πριν την έναρξη	όλη η ομάδα
εισαγωγή από τον κύριο εισηγητή §  διαφάνειες 1-7	§
επίδειξη βασικής υποστήριξης της ζωής με χρήση απινιδωτή [BLS] §  στάδιο 1 [σε ρεαλιστικό χρόνο] §  διαφάνεια 7	§    §
βασική υποστήριξη της ζωής με χρήση απινιδωτή [BLS] §  στάδιο 2 [με σχολιασμό] §  διαφάνειες 8-24
1ο διάλειμμα / πρακτική εξάσκηση §  οι μισοί μαθητές ξεκούραση στο προαύλιο §  οι μισοί μαθητές πρακτική εξάσκηση σε σενάρια Βασικής Υποστήριξης της Ζωής §  διαφάνεια 25	όλη η ομάδα
θέση ανάνηψης σε αναίσθητο άτομο §  στάδιο 1 [επίδειξη σε ρεαλιστικό χρόνο] §  στάδιο 2 [με σχολιασμό] §  διαφάνεια 26	§
πνιγμονή /παιδί /πνιγμός §  στάδιο 1 [σε ρεαλιστικό χρόνο, αφορά μόνο την πνιγμονή] §  στάδιο 2 [με σχολιασμό] §  διαφάνειες 27-33	§
2ο διάλειμμα / πρακτική εξάσκηση §  οι μισοί μαθητές ξεκούραση στο προαύλιο §  οι μισοί μαθητές πρακτική εξάσκηση σε σενάρια Βασικής Υποστήριξης της Ζωής §  διαφάνεια 34	όλη η ομάδα
τραύμα §  στατιστικά, πρόληψη, bleeding control/έλεγχος αιμορραγίας §  διαφάνειες 33-42	§
κλείσιμο §  θετικά αποτελέσματα KIDS SAVE LIVES σε Ελλάδα & Ευρώπη §  διαφάνειες 43-τέλος	§

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ
Οι εκπαιδευτικοί των μαθητών θα πρέπει να βρίσκονται στον χώρο της εκπαίδευσης με διττό ρόλο, αρχικώς για την προσωπική τους συμμετοχή στην βιωματική εκπαίδευση, αλλά και για την τήρηση της τάξης των 10άδων μαθητών. Σε αυτό σας παρακαλούμε να επιμείνετε και ένας καλός τρόπος τήρησης της τάξης, είναι να  καθίσουν οι εκπαιδευτικοί ανάμεσα στα παιδιά, έτσι  ώστε άμεσα και δυναμικά να διαφυλάττουν την τάξη αν αυτό χρειαστεί.

ΠΡΩΙΝΟ
Προτείνεται για τα μικρά παιδιά ιδιαίτερα, τα οποία είναι καλό να έχουν φάει ήδη το πρωινό τους [το πρώτο διάλειμμα θα γίνει 1 ώρα περίπου μετά την έναρξη του μαθήματος].

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑΤΑ/ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΞΑΣΚΗΣΗ

Στο πρώτο διάλειμμα οι μισοί μαθητές θα βγουν έξω  και θα πραγματοποιηθούν αθλητικές δραστηριότητες και οι άλλοι μισοί θα περάσουν στο στάδιο της πρακτικής τους εξάσκησης και ομοίως, όσοι τελειώνουν, βγαίνουν στο προαύλιο για διάλειμμα. Στο δεύτερο διάλειμμα θα γίνει το αντίστροφο, τα παιδιά που είχαν βγει για διάλειμμα, τώρα θα περάσουν στο πρακτικό κομμάτι της εκπαίδευσης τους στην Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση.

370 ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ

Σας υπενθυμίζουμε πως οι εκπαιδευτές που θα σας επισκεφτούν είναι ενεργοί, πιστοποιημένοι εκπαιδευτές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αναζωογόνησης – ERC [αυτό διαφυλάττει το επίπεδο, την συνοχή, την ομοιογένεια και αξιοπιστία του προγράμματος] οι οποίοι ταξιδεύουν καθημερινά και συμμετέχουν στο πρόγραμμα ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ.

Η ημερήσια εκδρομή του σχολείου

Η ημερήσια εκδρομή του σχολείο μας θα γίνει την Τετάρτη 5 Ιουνίου στο Άνω Κεφαλάρι Δράμας.

Η αναχώρηση θα γίνει μπροστά από το χώρο του σχολείου μας στις 8:30π.μ.  Στις 9:30π.μ. θα πραγματοποιηθεί στάση στο μουσείο ορυκτών και πετρωμάτων των Βρασνών.  Οι μαθητές μας, αλλά και όσοι γονείς επιθυμούν μπορούν να επισκεφτούν και να ξεναγηθούν στο μουσείο.  (Παραμονή περίπου  μία και μισή ώρα.)

Στη συνέχεια θα μεταβούμε στο Άνω Κεφαλάρι.
Πηγές Κεφαλαρίου (Αξιοθέατα)

 Οι πηγές Κεφαλαρίου (ή Βοϊράνης) βρίσκονται ενδιάμεσα από τους οικισμούς Ανω και Κάτω Κεφαλάρι. Αναβλύζουν κατά μήκος μιας ζώνης 1200 μέτρων σχηματίζοντας το ρέμα Βοϊράνης. Η ονομασία Βοϊράνη εικάζεται ότι προέρχεται από τη βοή του νερού των πηγών (βοή+ ρέω). Η περιοχή των πηγών αποτελεί ένα σύνθετο τοπίο με κυρίαρχο στοιχείο το νερό και κατά δεύτερο λόγο την παρόχθια άγρια βλάστηση.
Η ιχθυοπανίδα του ποταμού περιλαμβάνει κυρίως μπριάνες (Barbus cyclolepis), κέφαλους (Leuciscus cephalus), που ψαρεύονται, καθώς και τα είδη: μικρόχελο (Eudontomyz on mariae), τσιρωνάκι (Alburnoides bipunctatus), φόξινο (Phoxinus phoxinus).

Η περιοχή θεωρείται τόπος προστασίας της ορνιθοπανίδας και των σπάνιων και απειλούμενων ψαριών γι’ αυτό έχει ενταχθεί στο δίκτυο για τις ειδικές ζώνες προστασίας “ΦΥΣΗ 2000”.

Σε θέση κοντά στις πηγές υπάρχει ιχθυοτροφείο πέστροφας ενώ ο χώρος γύρω από τη γέφυρα του Ανω Κεφαλαρίου έχει διαμορφωθεί για αναψυχή διαθέτοντας πάρκο, αναψυκτήριο, ταβέρνες.
(Κείμενο: Μιχάλης Μαναρίδης)
Το κείμενο παρατίθεται το Φεβρουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δράμας (2000).Πιθανή ώρα αναχώρησης 16:00 και ώρα επιστροφής στο σχολείο, χωρίς στάσεις 17:30

Μαθήματα πληκτρολόγησης- δακτυλογράφησης

Η εκμάθηση του "τυφλού συστήματος"  πληκτρολόγησης έχει κάποια πλεονεκτήματα:

Προστατεύει το πληκτρολόγιο των υπολογιστών από την τσαντίλα των συγγραφέων όταν δυσκολεύονται στο γράψιμο.

Βοηθάει στην αποφυγή εκφράσεων που αποτυπώνουν άμεσα τα παιδιά μας όταν είμαστε εκνευρισμένοι.

Αν και μερικοί έχουν ταλέντο στο να γράφουν γρήγορα π.χ. οτ γογρο κια χήρα έχιε,  τους μαθαίνει να γράφουν ευανάγνωστα και σωστά. (Πείτε μου όμως ότι δεν καταλάβατε τι έγραψα.)

Ο σύλλογος γονέων του σχολείου μας διοργανώνει δωρεάν μαθήματα εκμάθησης τυφλού συστήματος μόνο σε ενήλικες με υπεύθυνο τον κο Σκαρμούτσο.  Όποιος ενδιαφέρεται παρακαλώ να επικοινωνήσει είτε με το σχολείο είτε με το σύλλογο γονέων είτε με τον κο Σκαρμούτσο.

Τα μαθήματα θα γίνουν στην αίθουσα υπολογιστών του σχολείου μας.

Εκδρομή στους Δελφούς και την Άμφισσα (μέρος 2ο)

Δευτέρα 20 Μαΐου,  7:15π.μ.  Η μυρωδιά του καφέ με ξύπνησε.  Έντρομος έτρεξα στους διαδρόμους να δω αν όλα ήταν εντάξει.   Ευτυχώς μόνο ο κος Γιάννης κυκλοφορούσε.  Έπινε καφέ στη ρεσεψιόν με τον οδηγό και μου είπε πως αν μιλούσαμε χαμηλόφωνα θα είχαμε λίγη ησυχία.  Για κακή μας τύχη ο οδηγός ανάφερε πως είχε κάτι λιγούρες το βράδυ και στις τρεις σηκώθηκε και έφαγε κάτι σουβλάκια και πίτες που είχαν περισσέψει από το βραδινό φαγητό.   Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη φράση του και καναδυό μαθητές εμφανίστηκαν αγουροξυπνημένοι:  "Άκουσα πρωινό; Το πρωινό τι ώρα είναι;  Το κινητό μου πότε θα το πάρω;"
Άλλοι δυο τρεις: "Πρωινό; Τι έχουμε πρωινό; Πότε θα φάμε;  Γιατί ο Κώστας πήρε το κινητό του και εγώ όχι;"  Κάποιοι άλλοι: "Κύριε τα κινητά πότε θα τα πάρουμε;  Επιτρέπονται τα κινητά στο πρωινό;

Το πρωινό το είχαμε κανονίσει για τις 8:30πμ.  Στις 8:00πμ είχαμε πλήρη απαρτία.  Δύο υπάλληλοι του ξενοδοχείου ζήτησαν βοήθεια από έναν τρίτο γιατί δεν τα έβγαζαν πέρα.  Μερικοί μαθητές δεν ήξεραν ότι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν και δεύτερο πιάτο, με αποτέλεσμα μέχρι να καθίσουν στη θέση τους ξανασηκώνονταν για να γεμίσουν.  Άλλοι πάλι, έτρωγαν στα όρθια για να γλυτώσουν τη διαδικασία.  Άσε που το πιάτο τους γλίτωνε από τα αρπακτικά χέρια των συμμαθητών τους και ήταν οι πρώτοι που δοκίμαζαν τις νέες λιχουδιές που ερχόταν.  Ευτυχώς κάποιος ανακάλυψε ότι κυκλοφορούσαν πόκεμον στην αίθουσα και έπεσαν με τα μούτρα οι περισσότεροι στα κινητά τους για να τα πιάσουν.

Τσιμπολόγημα και πόκεμον ήρθε η ώρα για να φορτώσουμε τις βαλίτσες στο λεωφορείο και να ξεκινήσουμε για την πορεία.  Ο τελευταίος έλεγχος στα δωμάτια απέφερε ένα ζευγάρι παπούτσια, καναδυό εσώρουχα και πέντε έξι κάλτσες διακοσμημένες σε διάφορα μέρη όπως τηλεόραση, ντουλάπα, ψυγείο, παράθυρο ώστε να δίνουν μια οπτική και οσφρητική απόλαυση στον χώρο.  Η ατμόσφαιρα των δωματίων ολοκληρωνόταν με άπειρα  χαρτιά από πατατάκια και γαριδάκια μπερδεμένα με μπουκαλάκια νερού, βρεγμένες πετσέτες και σεντόνια, αριστοτεχνικά συνυφασμένα ώστε να δυσκολεύεται η διάβαση και να αυξάνεται ο κίνδυνος πτώσης των επισκεπτών ή του προσωπικού του ξενοδοχείου.

Αφού μοιράστηκαν από τον κο Θανάση, τον υπεύθυνο του ΚΠΕ, τα σάντουιτς, οι χυμοί και τα νερά για την πορεία, ξεκινήσαμε να περπατάμε στο αρχαίο μονοπάτι που συνδέει τον Κορινθιακό κόλπο με τους Δελφούς.  Στα 50 μ σταματήσαμε για να θαυμάσουμε τον πιο πυκνό ελληνικό ελαιώνα, αυτόν της Άμφισσας.  Από τον ποταμό Μόρνο και την τεχνητή λίμνη του, ξεκινούσε ένα υδάτινο φίδι, ορατό μπροστά  μας, που οδηγούσε για 196 χιλιόμετρα πόσιμο νερό  στην Αθήνα.  Τελικά φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Ηρακλής τιθάσευσε τη Λερναία Ύδρα.  (Ο άνθρωπος ελέγχει και κατευθύνει το νερό.)  Ο κορινθιακός κόλπος γυάλιζε στο βάθος και αχνά στολιζόταν τα παράλια του με την Ιτέα και το Γαλαξίδι.  Εμείς θα κάναμε μόνο το μισό μονοπάτι, που είναι το ίδιο από την αρχαιότητα ως σήμερα, μέχρι το χωριό Χρισσό (αρχαία Κρίσσα).

Όσο τους μιλούσε ο κος Θανάσης για το τι έπρεπε ο καθένας να κάνει και το τι θα έπρεπε να μάθουν, οι μαθητές έπαιζαν με διάφορα έντομα  ή φυτά.  Τους ενοχλούσαν οι εκπαιδευτικοί που τους αποσπούσαν την προσοχή λέγοντας ψιθυριστά ή με νοήματα ότι πρέπει να προσέξουν τον εκπρόσωπο του κέντρου περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.  Μια γάτα παρακολουθώντας το όλο θέαμα, επιτάχυνε το βήμα της  και εξαφανίστηκε στα μουλωχτά στο πρώτο άνοιγμα που βρήκε.  Ένα έντομο ενόχλησε τον ομιλητή,  προσεκτικά και εξηγώντας στα παιδιά ότι αποτελεί μέρος της φύσης, το άφησε σε ένα δέντρο να συνεχίσει τον αγώνα επιβίωσής του.  Οι μαθητές παρακινήθηκαν από την πράξη αυτή και αποφάσισαν να κολλήσουν πίσω τα φύλλα που έκοψαν και να αφήσουν τα ζωάκια τους ελεύθερα.  Τα περισσότερα ζωάκια πρέπει να ήταν λάτρεις του μπάντζι τζάμπινγκ, γι΄αυτό  έκαναν ελεύθερη πτώση και έμειναν ακίνητα στο έδαφος με τα πόδια προς τον ουρανό.   Είχαμε βρει το πιο τεμπέλικα έντομα, γιατί παρ όλες τις προσπάθειες των παιδιών που τα έσπρωχναν φιλότιμα και επίμονα με τα χέρια και τα πόδια,  δεν ξανακουνήθηκαν.

Ξεκινήσαμε βαδίζοντας στο μονοπάτι.
-Κύριε σε πόση ώρα φθάνουμε;
-Μόλις ξεκινήσαμε.
-Πόσο θα περπατήσουμε;
-Κουραστήκατε κιόλας;
-Όχι αλλά τέλειωσαν οι προμήθειες και ο Σταύρος με το Νίκο λένε να πάνε στο περίπτερο να ανεφοδιαστούν και λέμε να πάμε και εμείς μαζί τους.
Μοιράστηκαν σακούλες, ψαλίδια για χόρτα, έντυπα, εργασίες, μολύβια άμεσα, ώστε όλοι να έχουν να κάνουν κάτι που να τους αποσπάσει την προσοχή από το φαγητό.

Τα τρία πρώτα χιλιόμετρα μέχρι να βρούμε το κανάλι του νερού κύλισαν ευχάριστα και ξεκούραστα.   Ξεκούραστα;;;  Όχι για όλους.  Ο κος Γιάννης έτρεχε μια μπρος μια πίσω για να βιντεοσκοπεί όλους τους μαθητές και να μην μείνει κανένας παραπονεμένος.  Μέχρι και σε βράχους ανέβηκε για να κάνει λήψεις σαν από drone.  Μπρος την τέχνη τι είναι ο πόνος! 

Φτάσαμε εύκολα σχετικά μέχρι το σχολείο του χωριού με τους οκτώ περίπου μαθητές.   Κάτι μικροπροβλήματα με εξανθήματα, αλλεργίες και κοιλόπονους ξεπεράστηκαν όταν τους είπαμε ότι δεν θα μπούμε στο προαύλιο του σχολείου και ότι το λεωφορείο μας περιμένει με τα τελευταία φαγώσιμα μετά τη στροφή.

-Γιατί κύριε δεν πάμε πάλι στο ξενοδοχείο;
-Θέλετε να μείνουμε μια μέρα ακόμη;
-Ναιιιιι
-Το ΚΠΕ είναι το ίδιο καλό;
-Έχει ιντερνετ;
Ξαφνικά σιγή...
-Βέβαια... (Πανικός από εκφράσεις χαράς.  Η σφαλιάρα στους διπλανούς πήγαινε σύννεφο.  Ταρακουνούσαν όποιον έβλεπαν)  ... αλλά αν δεν είστε ήσυχοι δεν θα σας τον πούμε.
(Κάθισαν όλοι στις θέσεις τους)
-Κύριε ( με ευγενική φωνή και χαμηλή ένταση), η Ελένη και η Κωνσταντίνα κάνουν φασαρία και πετάνε πράγματα.  Εγώ απλώς καθόμουν και τους τα επέστρεφα. 

Το μισάωρο μέχρι να φτάσουμε στην παλιά κλινική, όπου πλέον στεγάζεται το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της Άμφισσας, δεν ήταν εύκολο για κανένα.  Ο οδηγός είχε το ζόρι του να βρει το δρόμο και να ξεπεράσει τα εμπόδια στους στενούς δρόμους της Άμφισσας.  Οι εκπαιδευτικοί έπρεπε να ελέγξουν με ερωτήσεις το τι έμαθαν οι μαθητές και οι μαθητές να απαντήσουν στις ερωτήσεις.  Με χαρά διαπιστώθηκε ότι σιγά σιγά οι μαθητές μας άρχισαν να αποκτούν περιβαλλοντική συνείδηση, ειδικά όταν έμαθαν ότι ο κωδικός του ίντερνετ στους κοιτώνες ήταν "perivallon".

Τακτοποιήσαμε τα πράγματα σε δεκαπέντε λεπτά και συγκεντρωθήκαμε για να πάμε βόλτα στο κέντρο της πόλης, γιατί όπως ήταν αναμενόμενο, πείνασαν!!!  Ο πεζόδρομος κρίθηκε από τους εκπαιδευτικούς αρκετά ασφαλής και ακολουθώντας το πρόγραμμα του ΚΠΕ, αφήσαμε τους μαθητές ελεύθερους για μία ώρα.  Αφού μετρήθηκαν, χωρίστηκαν οι μαθητές σε ομάδες τουλάχιστον τριών ατόμων και σκόρπισαν αναζητώντας πόκεμον, βόλους, αξεσουάρ κινητών, δώρα για τους γονείς (εννοούν τις μαμάδες) κ.α. Ωστόσο κάτι μου έλειπε.

Ίσως θα μπορούσα να απολαύσω τη δροσιά του πλάτανου κοντά στην πλατεία πίνοντας μία κρύα μπίρα αλλά και πάλι, κάτι μου έλειπε. Απολαμβάνοντας τη δροσιά του πλάτανου, την παρέα των τριών γυναικών (κας Ελένης, Βασιλίνας και Βίκης) και την ησυχία από φωνές των μαθητών......
Ντριν .......(Πολύ σπάνιο πια το ντριιν....Amaranth ήχος κλίσης από το κινητό μου)
-Ωχ κάποιος μαθητής θα έπαθε κάτι .......Εμπρός ποίος είναι;
-Έχεις δει την ταινία Home Alone; (Ήταν ο κος Γιάννης).  Έτσι αισθάνομαι.  Τακτοποιούσα τα πράγματα στο δωμάτιό μου και ξαφνικά ησυχία και δεν βλέπω κανέναν.  Φύγατε και δεν είπατε τίποτα;

Μετά την άφιξη του κου Γιάννη και πάνω που χαλαρώναμε (ως και η κα Ελένη και η κα Βίκη είχαν χαλαρώσει λίγο) ...
-Τρέξε κύριε πλακώνονται δύο συμμαθητές μας στο ξύλο.
Δόξα τω Θεώ καλά κρατιέμαι.  Τους πέρασα όλους στο τρέξιμο αν και η μπίρα μου ανέβαινε στο στομάχι.  Μετά από τόσο τρέξιμο, θα ήθελα να παίξω και εγώ το παιχνίδι του ξύλου που παίζανε, αλλά όταν πρότεινα να συμμετάσχω, είπαν ότι είχε τελειώσει ο αγώνας και εξάλλου δεν είναι δίκαιο.
Πρώτον, ήμουν μεγαλύτερος.  Δεύτερον, η φάτσα μου έδειχνε άγρια.  Τρίτον, είχα σοβαρό λόγο για να παίξω ξύλο, ενώ αυτοί μάλωναν για ψύλλου πήδημα.

Εφαρμόσαμε τη μέθοδο της πλύσης εγκεφάλου και της νοητικής εξουθένωσης:   Συγκέντρωση όλων.  Δεκάλεπτο κήρυγμα από τον κο Άγγελο για θέματα συμπεριφοράς και ομαδικότητας.  Δεκαπέντε λεπτά κήρυγμα από την κα Βίκη.  Εικοσάλεπτη ψυχοθεραπεία χωριστά οι εμπλεκόμενοι με την κα Βασιλίνα και τον κα Γιάννη.  Ομαδική νουθεσία από τον κο Γιάννη για άλλα πέντε λεπτά, και προειδοποίηση ότι σε περίπτωση παρόμοιας συμπεριφοράς η όλη διαδικασία θα εφαρμοζόταν 3- 5 φορές την ημέρα σε όλους.   Τελικά συνειδητοποίησαν ότι όλοι είναι μία παρέα και ότι δεν θα έπρεπε σαν εκπαιδευτικοί να δίνουμε σημασία σε τέτοια πράγματα.  Άσε που οι περισσότεροι πιστεύουν ότι απλά έπαιζαν μεταξύ τους και μας φώναξαν για πλάκα.

Οι παρουσιάσεις του κου Γιώργου και του κου Μιχάλη στο ΚΠΕ ήταν εξαιρετικές.  Κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον των μαθητών από τις 6μμ ως τις 8.μμ.  Σε αυτό βοήθησε η σωματική διάπλαση του κου Μιχάλη και οι έντονες παρατηρήσεις που έγιναν στην αρχή.  Να φανταστείτε, οι μαθητές μας, είδαν βίντεο που είχαν ξαναδεί και κάθονταν σα να το έβλεπαν πρώτη φορά.  Με μικρή γκρίνια στην αρχή, αλλά με πρωτοφανή ενθουσιασμό μετά, όλοι οι μαθητές ετοίμασαν τις παρουσιάσεις τους για το επόμενο πρωινό.

Εμφανίζεται με ζωγραφισμένη την αγωνία στο πρόσωπό του ο κος Γιάννης:
-Εννιά η ώρα, ξεχαστήκαμε με τις εργασίες.  Τι θα κάνουμε με το φαγητό;  Θα αρχίσουν.....
-Κύριε τι θα φάμε;  Πότε θα φάμε;  Εδώ θα φάμε;  Δεν θέλω να πάμε έξω.  Θα πάμε έξω; Τι θα φάμε;......
-Μπορούμε να σημειώσουμε τι θέλουν και να πάμε εμείς οι γυναίκες να τα πάρουμε, είπε η κα Ελένη.
Η γυναικεία πονηριά σε όλο της το μεγαλείο.  Εκ πρώτης φαίνεται εθελοντική ανιδιοτελής προσφορά.  Αν το σκεφτείς όμως....
-Τι λέτε, και θα μας αφήσετε μόνους μαζί τους; Και αν αργήσετε ποιος θα ακούει τη γκρίνια τους; Εξάλλου προμήθειες τέλος. 
Δημοκρατικά πέρασε η άποψη, με δύο υπέρ και τρία κατά, να παραγγείλουμε πίτσες με μερικές εξαιρέσεις μαθητών που δεν έτρωγαν πίτσα.  Στο μεσοδιάστημα οι μαθητές, θα απασχολούνταν με κουίζ που έφτιαξε η κα Βίκη με τον κα Άγγελο.

Η χρήση των κινητών σαν τηλεκοντρόλ, η παρουσία των μαθητών με ψευδώνυμα στην οθόνη προβολής, (νομίζω ότι  μεταξύ άλλων έπαιξε ο Σ πλας, ο , ο superman  αλλά και ο μπαμπάς μου), τα ενδιαφέροντα θέματα και η παρουσίαση από την κα Βίκη συνετέλεσαν στο να ξεχάσουν οι μαθητές την πείνα τους για περίπου μία ώρα.  Ενδιαφέρουσες ήταν κάποιες απόψεις μαθητών:
Η Πυθία μασούσε φύλλα δάφνης για δροσερή αναπνοή
Έχουμε μυθολογία για να κοιμίζουμε τα παιδιά το βράδυ
Η θεά Δήμητρα τιμώρησε τον Ερυσίχθονα με αιώνια φαγούρα ενώ ο συμμαθητής Πασχάλης έχει συνεχή πείνα.

-Τι γίνεται κε Γιάννη, γιατί αργούν;
-Είχε μόνο οκτώ ζύμες για πίτσα και δεν ξέρω τι φούρνο έχει.  Παραγγείλαμε και μπέργκερ και κλαμπ σάντουιτς.  Ήταν η μοναδική πιτσαρία.

Το βράδυ κύλισε ομαλά.  Αφού σκόρπισαν τα ρούχα τους σε όλα τα μέρη των δωματίων, (μερικοί και σε τρία διαφορετικά δωμάτια) έκαναν μπάνιο, χαλάρωσαν και κοιμήθηκαν όπου βρήκαν.  Με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών βρήκαν τα σωστά δωμάτια και αφέθηκαν στην αγκαλιά του Μορφέα.

Προσοχή στην κα Πηνελόπη ......

Η κα Πηνελόπη φημίζεται για τις δυναμικές λύσεις που δίνει.  Βλέποντας την επικινδυνότητα  του καλοριφέρ που παρατήθηκε από τον υδραυλικό έξω από το σχολείο, με τη βοήθεια της κας Βασιλίνας το απομάκρυναν (κάτω από τα άγρυπνα βλέμματα των αντρών του σχολείου) και το τοποθέτησαν δίπλα στα σκουπίδια.  Δεν το βρίσκω συνετό κάποιος να μαλώσει μαζί της ..... 

Ευχαριστούμε ......

Χθες επισκέφθηκε το σχολείο μας ο κος Σιδηρόπουλος, εντόπισε και επίλυσε ως ένα μέρος το πρόβλημα που είχαμε με την δυσοσμία στις τουαλέτες.  Σήμερα έγινε και εκκένωση των βόθρων του σχολείου.  Αν αντικατασταθούν τα τρύπια σώματα καλοριφέρ και αν στεγανοποιηθούν οι ουρητήρες στις τουαλέτες των μαθητών (έχουν προγραμματιστεί από το δήμο για μετά τις εκλογές) θα έχει επιλυθεί ένα σημαντικό πρόβλημα του σχολείου.  Ευχαριστούμε πολύ, όλους εκείνους που βοήθησαν στον προγραμματισμό και την επίλυση του προβλήματος.  

Εκδρομή στους Δελφούς και την Άμφισσα (μέρος 1ο)

Το δημοτικό σχολείο Λαγκαδικίων επέστρεψε από την τριήμερη εκδρομή που είχε πάει στους Δελφους και την Άμφισσα.  Την Κυριακή 19/5 αναχώρησαν 26 μαθητές της Ε και ΣΤ τάξης  και πέντε εκπαιδευτικοί για τους Δελφούς αναζητώντας το χρησμό της Πυθίας για το μέλλον του σχολείου.

Η αναχώρηση έγινε στις 7:30πμ γιατί κάποιες μαμάδες κρυβόταν στο λεωφορείο για να πάνε και αυτές εκδρομή.  Ανεξακρίβωτες φήμες λένε πως μία κρύφτηκε στο χώρο αποσκευών του λεωφορείου και μία έκανε τη μαθήτρια κρυμμένη καθισμένη και έλεγε την προπαίδεια.  Αφού σε ένα τέταρτο φορτώθηκαν οι προμήθειες για μία εβδομάδα (πησία, κέικ, σάντουιτς, πατατάκια, γαριδάκια, χυμοί) οι εκδρομείς ξεκίνησαν με κέφι.

Τραγουδούσαν όλοι μαζί (διαφορετικά τραγούδια) και έπαιζαν ταυτόχρονα τρία η τέσσερα ηχεία.  Ο κ. Γιάννης έστειλε το πρώτο ενθαρρυντικό μήνυμα: "Σε λίγο θα τους τελειώσουν οι μπαταρίες και θα βελτιωθεί η κατάσταση".  Οι μαθητές δύο ώρες μετά συμφώνησαν πως δεν έχουν την ίδια ένταση τα ηχεία και πως πρέπει επειγόντως να τα συνδέσουν στα powerbank που έφεραν μαζί τους.


Σε όλη τη διάρκεια της εκδρομής εφαρμόστηκε αυστηρό πρόγραμμα διατροφής.  Οι μαθητές κάθε δύο ώρες ακολουθούσαν την εξής δίαιτα:  Σάντουιτς, κρέπα (ή πησία ή κέικ ή τυροπιτάκια ), παγωτό και χυμό.  Ο οδηγός βρήκε ενδιαφέρον το πρόγραμμα διατροφής των μαθητών και προσπάθησε να το εφαρμόσει και αυτός στις στάσεις που κάναμε στη Λάρισα και στη Λαμία.

Στις 15:00 φτάσαμε στο μουσείο των Δελφών.  Μας υποδέχθηκε εκπρόσωπος του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Άμφισσας και μας ξενάγησε τόσο στο μουσείο όσο και στον αρχαιολογικό χώρο.  Αν και υπήρχαν παράπονα από τους μαθητές ότι δεν είχαν προλάβει να φάνε το παγωτό και να πιουν το χυμό τους η ξενάγηση μας μετέφερε στην αρχαία Ελλάδα και για λίγο μαθητές και εκπαιδευτικοί νιώσαμε τον μυστικισμό του μαντείου των Δελφών.

Στον χώρο έξω από το μουσείο μερικοί τουρίστες είχαν την τιμή να απολαύσουν τον χασάπικο χορό του σχολείου (φραγκοσυριανή) κάτι που όμως εξάντλησε τους μαθητές και τους άνοιξε την όρεξη.

Η βόλτα στην Αράχοβα ήταν σύντομη γιατί τα πεζοδρόμια στενά και η ανυπομονησία να πάνε οι μαθητές στο ξενοδοχείο μεγάλη.  Μετά τη φωτογράφιση, την παρουσίαση του μοντέρνου χορευτικού και αφού τηρήθηκε κατά γράμμα το πρόγραμμα διατροφής ξεκίνησαν οι εκδρομείς για το ξενοδοχείο.

Τα δωμάτια μοιράστηκαν τυχαία από τους υπεύθυνους του ξενοδοχείου.  Η κούραση του ταξιδιού και η έλλειψη τηλεόρασης σε κάποια δωμάτια οδήγησε κάποιους μαθητές στην απελπισία.  Οι συμμαθητές τους με συμπόνια τους παρηγορούσαν: "Τι δεν έχει τηλεόραση το δωμάτιό σας;  Τι κρίμα εμάς είναι καινούρια."  Λίγο σκοτεινό είναι το δωμάτιό σας εμάς βλέπει στου Ιωάννη, του Βαλάντη και της Κωνσταντίνας.  Εσείς δεν βλέπετε τίποτα"
Μέχρι να βρεθεί λύση στα επόμενα δέκα λεπτά με τα δάκρυά τους οι μαθητές  κόντεψαν να καλύψουν την λειψυδρία της Αθήνας.   Ξαφνικά με τη νέα διευθέτηση το χαμόγελο ανέτειλε στα πρόσωπά τους.  "Τί έχετε να πείτε τώρα;  Δείτε τηλεόραση που έχουμε, και τι μαλακά κρεβάτια και δείτε τι καθαρό και μεγάλο μπάνιο".

Βέβαια πρέπει να σας ενημερώσω ότι οι μαθητές δεν είδαν καθόλου τηλεόραση και ελάχιστα έμειναν στα δωμάτιά τους καθ όλη τη διάρκεια της παραμονής τους στο Ξενοδοχείο.  Συνήθως πήγαιναν στα δωμάτια των άλλων μαθητών και όταν εντόπιζαν εκπαιδευτικό στο οπτικό τους πεδίο άνοιγαν και έμπαιναν σε όποια πόρτα έβρισκαν.  Ένας τουρίστας παρακάλεσε δύο τρεις φορές τους εκπαιδευτικούς, να πουν στους μαθητές να μην χτυπούν την πόρτα του δωματίου του και ότι δεν έχει παιδιά κρυμμένα εκεί μέσα και ότι δεν λέει ψέματα.  Ήδη ένας δυο μαθητές το έχουν ελέγξει.  Οι υπόλοιποι ας τους ρωτήσουν.  Στην γυναίκα του εντοπίστηκε να λέει ότι μάλλον δεν θέλει να κάνει παιδιά.  Στο τέλος άφησε την πόρτα του δωματίου του ανοιχτή (για οποιονδήποτε έλεγχο) ενώ απελπισμένος καθόταν σε μια καρέκλα και κοιτούσε μισοκοιμισμένος το παράθυρο.

Αφού μοιράστηκαν τα τελευταία τυροπιτάκια, ζαμπονοκασεροπιτάκια και κομμάτια κέικ οι μαθητές συγκεντρώθηκαν για να πάνε για φαγητό. 

Τα κινητά των μαθητών μαζεύτηκαν και απλώθηκαν στο δωμάτιο του κ. Γιάννη στις 11:00μμ ώστε οι μαθητές να κοιμηθούν νωρίς.  Μετά από συνδυασμένες ενέργειες των εκπαιδευτικών στις οποίες συμμετείχε εθελοντικά και ο ξένος τουρίστας οι μαθητές τουλάχιστον έφυγαν από τους διαδρόμους. Η κα Βίκυ με ένα τεφτέρι σημείωνε ονόματα, η κα Ελένη έκανε έλεγχο στα δωμάτια, ο τουρίστας μιλούσε ακαταλαβίστικα και έδειχνε κάποιους μαθητές, η κα Βασιλίνα έκανε γαργάρες γιατί της πονούσε ο λαιμός ενώ λέγεται πως ο κος Άγγελος προσευχόταν στο δωμάτιό του.
Στις 11:45 ακούγεται ο ήχος ενός τηλεφώνου.  Σε κατάσταση πανικού ο κ. Γιάννης αναζητά το σωστό τηλέφωνο.  Αν και η τύχη δεν ήταν με το μέρος του, αυτός που καλούσε επέμενε.  Διαπιστώνει ότι χτυπάει το τηλέφωνο του ξενοδοχείου (σταθερό).
- "Ο κύριος Γιάννης
-Ο ίδιος
-Σας ενημερώνω ότι πέντε μαθητές ξυπόλητοι τρώνε παγωτό στην ρεσεψιόν
Γκντουπ
-Έρχομαι να τους μαζέψω.  Για το γκντουπ μην ανησυχείτε κοιμήθηκε ξαφνικά ο τουρίστας."

Αισιόδοξοι πιστεύουν ότι οι μαθητές κοιμήθηκαν γύρω στις δύο το πρωί.
(συνεχίζεται....)